(همان) کسی که فرمانروایی آسمانها وزمین از آن اوست، و فرزندی (برای خود) بر نگزیده
است، و در فرمانروایی هیچ شریکی ندارد، و همه چیز را آفرید، پس اندازه هر چیز چنان
که می باید؛ معین کرده است.
و (مشرکان) به جای او معبودانی (برای خود) بر گزیدند که چیزی نمی آفرینند، و خودشان
مخلوقند، و مالک زیان و سود خود نیستند، و (نیز) مالک مرگ حیات و برانگیختن نیستند.
و کسانی که کافر شدند؛ گفتند : « این (قرآن) جز دروغی نیست که (خود) بافته است، و
گروهی دیگر او را بر این (کار) یاری داده اند » به راستی آنها (با این سخن شان) ستم
و دروغ بزرگی مرتکب شده اند.
پر برکت و بزرگوار است کسی که اگر بخواهد برای تو بهتر از این قرار می دهد: باغهایی
که نهرها از زیر (درختان) آن جاری است، و (نیز) برایت کاخهایی (مجلل) قرار می دهد.
و روزی که (همه ی) آنها و آنچه را که به جای خدا می پرستیدند؛ گرد آورد، پس (به
معبودان باطل) می فرماید : « آیا شما این بندگان مرا گمراه کردید، یا خودشان راه را
گم کردند ؟!»
گویند :« تو منزهی! برای ما شایسته نبود که به جای تو (اولیاء و) دوستانی برگزینیم،
و لیکن آنها و پدرانشان را (از نعمتها) بهرمند نمودی تا اینکه یاد (تو) را فراموش
کردند، و گروهی هلاک (و تباه) شده شدند».
(خداوند به آنها می فرماید :) به راستی (این معبودان) شما را در آنچه می گویید؛
تکذیب کردند،پس (اکنون) نمی توانید (عذاب را) برطرف کنید، و نه (از کسی) یاری
بجویید، و هرکس از شما که ستم (= شرک) کند، عذاب بزرگی به او می چشانیم.
( ای پیامبر!) پیش از تو هیچ پیامبری را نفرستادیم، مگر اینکه آنها هم غذا می
خورند، و در بازارها راه می رفتند، و ما بعضی از شما را وسیله ی آزمایش بعضی دیگر
قرار داده ایم، آیا صبر می کنید ؟! و پروردگار تو بیناست.
کسانی که به دیدار ما امید ندارند گفتند :« چرا فرشتگانی بر ما نازل نشدند، یا
(چرا) پرروردگارمان را نمی بینیم؟! » به راستی آنها در باره ی خود تکبر ورزیدند، و
طغیان (و سرکشی) بزرگی کردند.
روزی که فرشتگان را ببینند، در آن روز هیچ بشارتی برای مجرمان نخواهند بود؛ (بلکه
روز مجازات و عذاب است) و (فرشتگان) می گویند :«(بهشت) بر شما ممنوع (و حرام) است
(و بهره ای جز حرمان ندارید)».
و کسانی که کافر شدند؛ گفتند :« چرا قرآن یکباره براو نازل نمی شود ؟! » این گونه
(آن را بخش بخش نازل کردیم) تا با آن قلب تو را استوار داریم ، و آن را آرام آرام
(و به تدریج بر تو) بخوانیم.
وقوم نوح را هنگامی که پیامبران را تکذیب کردند، آنها را غرق کردیم، و آنها را برای
مردم (نشانه و) عبرت قرار دادیم، و برای ستمکاران عذاب درد ناکی آماده کرده ایم.
و به راستی آنها (= مشرکان مکه) بر قریه ای که باران بلا بر آن باریده بود، گذشتند،
آیا آن را نمی دیدند ؟! (آری، می دیدند) بلکه به (قیامت و) زنده شدن امید (و ایمان)
ندارند.
اگر ما بر (پرستش) خدایان مان استقامت نمی کردیم، نزدیک بود که ما را از (پرستش)
آنها گمراه کند! و چون عذاب (الهی) را ببینند؛ به زودی خواهند دانست چه کسی گمراه
تر (بوده) است.
و (مشرکان) به جای خداوند چیزی را می پرستند که نه به آنها سود می بخشد و نه به
آنها زیانی می رساند. و کافر پیوسته در برابر پروردگارش پشتیبان (یکدیگر و یاور
شیطان) است.
(همان) کسی که آسمانها و زمین و آنچه را در میان آن دو است، در شش روز آفرید، سپس
بر عرش قرار گرفت (او خداوند) رحمان است. پس درباره ی او (تعالی) از کسی (= پیامبر)
بپرس که آگاه است.
و هنگامی که به آنها گفته شود: « برای (خداوند) رحمان سجده کنید» گویند :« رحمان
چیست ؟! (او را نمی شناسیم) آیا برای چیزی که تو به ما فرمان می دهی سجده کنیم ؟!»
و برنفرت (و گریز شان) افزوده شد.
و بندگان (خاص) رحمان، کسانی هستند که با فروتنی (و آرامش) بر زمین راه می روند، و
هنگامی که جاهلان آنها را مخاطب قرار دهند (و سخنان نا بخردانه و ناسزا گویند) به
آنها سلام گویند (و از آنها روی می گردانند).
و کسانی که با خداوند معبود دیگر را نمی خوانند، و نفسی را که خداوند (کشتنش را)
حرام کرده است، جز به حق نمی کشند، و زنا نمی کنند، و هر کس چنین کند، مجازات گناه
(خود) را خواه دید.
(ای پیامبر !) بگو :« پروردگار به شما اعتنایی ندارد؛اگر دعای شما نباشد، به راستی
شما (حق را) تکذیب کردید، پس به زودی (کیفرش، گردن گیر و) ملازمتان خواهد بود.