و گفتند: « دلهای ما از آنچه ما را به آن دعوت می کنی در پوششهای است، و در
گوشهایمان سنگینی است، و میان ما و تو حجابی است، پس تو (به شیوه خود) عمل کن، ما
(نیز به شیوه خود) عمل می کنیم».
و در آن (زمین) کوهها را ازفرازش پدید آورد، و در آن برکت داد، و خوراک (و رزق،
اهل) آن را مقدر (و معین) فرمود، (اینها همه) در چهار روز بود، (بنابراین) برای
سؤال کنندگان (واضح و) روشن گردید.
پس آنها را (بصورت) هفت آسمان در دو روز ساخت، و در هر آسمانی کار (و تدبیر) آن
(آسمان) را وحی کرد، و آسمان دنیا را با چراغهایی (= ستارگان) بیاراستیم (و از
شیاطین) حفظ کردیم، این است تقدیر (خداوند) پیروزمند دانا.
چون پیامبران ازپیش رو و پشت سر (از هر سو) نزدشان آمدند، (گفتند) که جز خدا را
نپرستید، (آنها) گفتند: «اگر پروردگار ما می خواست، فرشتگانی را نازل می کرد، پس ما
به آنچه شما بدان فرستاده شده اید، کافر هستیم».
اما (قوم)عاد به ناحق در زمین تکبر ورزیدند، و گفتند:« چه کسی از ما نیرومند تر
است؟!» آیا ندیدند که خدای که آنان را آفریده از آنها نیرومندتر است؟! و آنها
همواره آیات ما را انکار می کردند.
پس (ما) تند بادی شدید (و سرد) در روزهایی شوم بر آنها فرستادیم، تا عذاب خوار
کننده را در زندگی دنیا به آنها بچشانیم، و بی گمان عذاب آخرت خوار کننده تر است، و
آنها (از هیچ سویی) یاری نخواهند شد.
و آنها به پوستهایشان گویند: «چرا بر علیه ما گواهی دادید؟!» (در جواب) گویند:
«همان خدایی که هر چیز را به سخن آورده است، ما را گویا ساخته است، و او نخستین بار
شما را آفرید، و به سوی او باز گردانده می شوید».
از اینکه (مبادا) گوشهایتان و چشمهایتان و پوستهایتان بر علیه شما گواهی دهند
(گناهانتان را) پنهان نمی کردید، ولیکن شما گمان می کردید که خداوند بسیار از آنچه
را که انجام می دهید نمی داند.
و ما برای آنها همنشینانی (از شیاطین) قرار دادیم، پس (زشتیها را) از پیش رو و پشت
سر آنها برای شان بیاراستند، و بر آنها نیز همانند امتهایی از جن و انس که پیش از
آنها بودند، فرمان (عذاب) تحقق یافت، بی گمان آنها زیانکار بودند.
و کسانی که کافر شدند، گفتند: « پروردگارا! آن دو کسان از جن و انس که ما را گمراه
کردند، به ما نشان بده، که آن دو را زیر پای خود قرار دهیم (ولگد کوبشان کنیم) تا
از پست ترین (مردم) باشند».
بی گمان کسانی که گفتند: «پروردگار ما الله است» سپس استقامت کردند( )، فرشتگان بر
آنها نازل می شوند (و می گویند:) «نترسید، و اندوهگین نباشید، و بشارت باد، به
بهشتی که شما وعده داده می شدید.
ما در زندگی دنیا و (نیز) در آخرت دوستان (و یاران) شما هستیم، و برای شما در آن
(بهشت) هر چه دلتان بخواهد فراهم است، و هر چه در خواست کنید برایتان (حاضر) است.
و از نشانه های او، شب و روز، و خورشید و ماه است، برای خورشید و برای ماه سجده
نکنید، و برای خدایی که آنها را آفریده است، سجده کنید، اگر تنها او را می پرستید.
و از نشانه های او (این) است که زمین را خشک (و بی جان) می بینی، پس هنگامی که آب
(باران) را بر آن فرو فرستیم، به جنبش در آید و برویاند، بی گمان کسی که آن را زنده
کرد، یقیناً مردگان را زنده می کند، بی شک او بر هر چیز تواناست.
بی گمان کسانی که در آیات ما کجروی می کنند، بر ما پوشیده نیستند، آیا کسی که در
آتش انداخته شود بهتر است، یا کسی که روز قیامت ایمن (و بدون وحشت) بیاید؟! هر چه
می خواهید بکنید، مسلماً او به آنچه انجام می دهید بیناست.
و اگر آن را قرآنی عجمی (= غیر عربی) قرار می دادیم، یقیناً مـی گفتند:«چرا آیاتش
روشن (و واضح) نیست؟! آیا (قرآن) عجمی است، و (مخاطب آن) عربی است؟!» بگو:« این
(قرآن) برای کسانی که ایمان آوردند، هدایت و شفاست، و کسانی که ایمان نمی آورند، در
گوشهایشان سنگینی است، و آن (قرآن) برایشان (مایه) کوری است، آنان (همچون کسانی اند
که گـویا) از جـایی دور ندا داده مـی شوند».
و به راستی ما به موسی کتاب (تورات) دادیم، پس در آن اختلاف شد، و اگر فرمانی از
پروردگار تو پیش از این نبود، مسلماً در میان آنها داوری می شد، و بی گمان آنها
درباره آن (= قرآن) در شکی قوی هستند.
علم به(وقوع) قیامت تنها به سوی او (الله) باز گردانده می شود( ), وهیچ میوه ای از
غلافش بیرون نمی شود وهیچ ما ده ای بار دار نمی شود ونمی زاید مگر به علم او, و
روزی که آنها را ندا می دهد (ومی فرماید:) کجایند شریكانی (که برای) من (می
پنداشتید؟!) گویند: «(پروردگارا!) ما (در درگاه تو) عرضه داشتیم که هیچ کس از ما
(بر شرک) گواهی نمی دهد».
واگر پس از رنجی که به او رسیده است, رحمتی از سوی خود به او بچشانیم, مسلماً می
گوید: «این حق من است, وگمان نمی کنم قیامت بر پا می شود, و (به فرض) اگر به سوی
پروردگارم باز گردانده شوم, بی گمان برای من نزد او (پاداشهای) نیکو (وخوش) است».
پس بی گمان کسانی که کافر شدند به آنچه کرده اند آگاه خواهیم کرد, واز عذاب سخت به
آنها می چشانیم.
وهرگاه بر انسان (خیر و) نعمتی عطاء نمائیم, روی می گرداند, ومتکبرانه (از حق) دور
می شود, وهرگاه شر (وبدی) به او برسد, پس دعا (وتقاضا) یش (برای دفع آن) افزون می
شود.
(ای پیامبر!) بگو: «به من خبر دهید اگر این (قرآن) از سوی خدا باشد, سپس شما به آن
کافر شوید, چه کسی گمراه تر خواهد بود از کسی که (با آن) در مخالفت (شدید و) دور
است.
به زودی نشانه های خود را در آفاق ودر نفس خودشان به آنها نشان خواهیم داد, تا برای
آنها روشن گردد که او حق است, آیا کافی نیست که پروردگارت بر همه چیز گواه است؟!